علامه طهرانی بیان می کنند که صراط در صورتى مستقیم است كه راهرو را با أقصر فاصله و كوتاه‌تر زمان به بهشت و رضوان و لقاى خدا برساند. و این همان راه خدا و معرفت است كه هر امام، مبین آن است؛ بلكه نفس خودِ امام صراط است براى تابعین، تا پیروان از راه نفس او همان راهى را روند كه خود رفته است. و چون نفس امام نزدیكترین راه به سوى خداست پس امام صراط مستقیم است كه حقّاً از مو باریكتر و از شمشیر برّنده‌تر است.
علامه آیة اللَه حاج سیّد محمّدحسین حسینی طهرانی در کتاب انوار الملکوت بیانی دارند که: قرآن داراى دو مرتبه است: یك حقیقت قرآن، و یك ظاهر قرآن. ظاهر قرآن همین است كه قرائت مى‌شود و معانى ظاهرى آن درك مى‌گردد؛ هر كس علم و تقوایش بهتر باشد به مرتبه عالى‌ترى از آن مى‌رسد و معانى عمیق‌ترى را مى‌فهمد.
و سپس می افزایند: أئمّه أطهار علم بر حقائق قرآن دارند، و نفس شریف آنها در عوالم توحید و صفات و أسماء و كیفیت نزول ملائكه و تقدیرات و تدبیرات عوالم به دست آنها راه داشته و متحقّق به آن معانى هستند؛ بنابراین آنها حقیقت قرآنند.
ایشان در ادامه با خاطر نشان کردن این نکته که روایات بسیار زیادی در باب تأویلات قرآن وارد شده است که منظور تأویلات قرآن درباره اهل بیت و دشمنان ایشان می باشد، به روایتی از حضرت امیرالمومنین اشاره می کنند که فرمودند: «قرآن بر سه بخش نازل شده است: یك بخش از آن درباره ما و درباره دشمن ماست، و یك بخش دیگر در سنّت‌ها و مثال هاست، و بخش سوّم در واجبات و احكام است.»
| چرا صراط مستقيم تأويل و تفسير به أميرالمؤمنين عليه السّلام شده است |